Ziek van ziek zijn

Vechten tegen een eetstoornis is zwaar. Het kan zijn dat je goede dagen ertussen hebt zitten, maar waarschijnlijk ervaar je ook een hoop slechte dagen waarin je enorm tegen jezelf en de eetstoornis aanloopt. Zulke dagen kunnen een enorme worsteling zijn. Je wilt wel beter worden, maar elke keer weer word je geconfronteerd met de eetstoornis. Met andere woorden: je bent ziek van het ziek zijn.

Ik ben mijn eetstoornis vaak zó ontzettend zat geweest. Ik wilde geen eetstoornis meer hebben en ik wilde niet meer ziek zijn. Ik wilde gelukkig zijn en kunnen genieten van het leven. Vaak nam ik mezelf dan voor om het vanaf morgen echt anders te doen. Vanaf dan zou ik weer gewoon normaal gaan eten, niet moeilijk doen en ook niet meer compenseren. Ik was tenslotte niet achterlijk en ik wist het verstandelijk gezien allemaal heus wel. Vanaf morgen zou ik het dus echt anders gaan doen.

Elke keer kwam die volgende morgen erachter dat een eetstoornis geen keuze is, maar een ziekte. Het is niet dat je zomaar van de een op de andere dag bepaalt dat je het anders gaat doen en dat je dan nooit meer moeite hebt met eten. Bij de eerstvolgende maaltijd is de eetstoornis weer volop aanwezig. Je kan je misschien wel voorstellen hoe zat ik de eetstoornis uiteindelijk dan ook was. Ik wilde het wel, maar het lukte me niet en het kostte enorm veel tijd.

Zoals we al vaker hebben gezegd, gaat herstellen met vallen en opstaan. Je zet twee stappen vooruit om vervolgens weer drie stappen achteruit te zetten. Soms (vaak) is dat super demotiverend. Het voelt dan alsof het nutteloos is wat je allemaal doet om van de eetstoornis af te komen. Maar wat kan je nou echter doen als je het ziek zijn zat bent? Wat als je ziek bent van het ziek zijn?

♥ Erken hoe je je voelt
Het gevoel ziek te zijn van het ziekzijn gaat niet weg door te ontkennen dat het er is. Ontkenning kan het gevoel juist alleen maar sterker maken. Het is ook normaal om je zo te voelen. Een psychische stoornis is zwaar en het is een ziekte. Het is daarom niet gek dat je de ziekte soms gewoon ontzettend zat bent.

Geef jezelf niet de schuld
Je kiest niet voor een eetstoornis. Niemand kiest er bewust voor om zichzelf kapot te maken, te haten en pijn te doen. Niemand kiest er bewust voor om dag in dat uit met eten, compenseren en gewicht bezig te zijn. Geef jezelf dan ook niet de schuld dat dit je is overkomen.

Ik bedoel hiermee niet dat je in de slachtofferrol moet gaan zitten. De eetstoornis is je overkomen en dat is zeker geen keuze geweest, maar je hebt wel de keuze om te vechten voor genezing. Zolang je dat doet, maar het niet altijd even goed gaat, dan mag je jezelf nergens de schuld van geven. Je bent ziek, maar je bent er ook tegen aan het vechten.

Kijk naar je gedrag
Je kan ziek zijn van het ziek zijn op momenten dat je er hard tegen vecht. Echter kan je je ook zo voelen op de momenten dat je jezelf enorm aan het overvragen bent. Te veel uitdagingen tegelijk aan willen gaan, kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat je je zo gaat voelen. Elke uitdaging word je opnieuw geconfronteerd met de eetstoornis en dat kan super vermoeiend zijn. Overdag naar school gaan, ’s middags naar therapie en ’s avonds uit eten? Dat is nogal wat als je een eetstoornis hebt. Overal word je geconfronteerd met de ziekte en moet je de strijd leveren. Kijk daarom goed naar de dingen die je doet, zodat je jezelf niet elke dag weer aan het overvragen bent.

Heb een flinke huilbui
Ik weet dat veel mensen met eetstoornissen moeite hebben om hun emoties te uiten. Toch kan het een enorme opluchting te zijn om eens even een potje flink te huilen. Vraag jezelf tijdens zo’n huilbui niet af ‘waarom ik?’, maar zie het huilen als iets wat gewoon even een flinke opluchting kan zijn. Het is niet niks waar je doorheen gaat en het is oké om daarover te huilen.

ziek van ziek zijn

Besef dat niets hetzelfde blijft
Niets blijft voor altijd hetzelfde. Wie weet wordt de eetstoornis eerst nog wat erger, maar op den duur kan de eetstoornis ook minder. Herinner jezelf eraan dat het uiteindelijk beter zal gaan worden. De ups en downs horen erbij. Hetzelfde geldt ook voor je gevoel. Je stemming verandert. De ene dag voel je je beter en krachtiger dan de andere dag. Wees daarom ook geduldig en geef jezelf de tijd. Het wordt anders.

Zoek iemand op met wie je niet hoeft te praten over hoe je je voelt
Als je ziek bent, ben je ziek. Je wilt niet altijd horen dat je harder je best moet doen of dat je dingen anders moet doen. Soms is het ook gewoon heel erg fijn om te horen ‘Ik vind het rot voor je dat je je zo voelt’ of ‘Het is begrijpelijk dat je je zo voelt’. Een peptalk kan helpend zijn, maar is niet altijd iets waar je op zit te wachten.

 

Danique

Geschreven door Danique

Reacties

9 reacties op “Ziek van ziek zijn”

  1. Wat een goede blog! Zo herkenbaar, ik ben het momenteel ook zo verschrikkelijk zat en wil mezelf zo graag die schop onder m’n kont geven om niet meer ziek te zijn, maar zo werkt het inderdaad niet, helaas.

  2. Dankjewel voor deze mooie blog Danique!

  3. Zo herkenbaar. Krijg steeds meer de gedachten dat ik het beter maar kan accepteren dat ik niet meer beter wordt.

  4. fijne blog!

  5. Elfje, ik herken wat je zegt. Moet ik het gewoon gaan accepteren net als dat iemand schizofreen of autistisch kan zijn. Dat gaat ook niet weg, hoe hard je er ook tegen vecht. Op een gegeven moment is het aanvaarden wat er is en daar het beste van maken. Soms wil ik wel specifieke hulp voor mijn eetstoornis als ik weer op een dieptepunt zit. Alleen telkens als ik hulp vraag voor mijn eetstoornis wordt ik afgewezen omdat ik te complex ben. Ik ben nu ACT aan het doen. Het heeft veel weg van mindfullness en dat vind ik altijd leuk om te doen dus ik geef het gewoon weer een kans. Leven moet je toch ook al wil ik de hele dag in mijn bed blijven liggen en vreten. Daar zou je op den duur ook wel zat van worden hoop ik.

  6. Superbedankt Danique! Het is voor mij heel actueel om keuzes te maken die niet perse leuk of gunstig zijn voor bijvoorbeeld mijn professionele carriere. Maar ik moet mezelf en mijn herstel nu voorop stellen, hoe confronterend het ook is dat ik juist door die kl*te ziekte niet de dingen kan doen die ik wil en niet de kwaliteiten kan benutten die ik in me heb…

  7. Heel erg bedankt voor deze blog.

    Ik ben momenteel erg aan het ‘botsen’ en ga bij momenten echt door de hel. Ik ben hier deels erg blij en opgelucht voor omdat ik dit nog nooit ervaren heb en ik hoop dat dit een startpunt richting herstel en het zetten van stappen kan betekenen. Immers, voor het eerst in al mijn jaren eetstoornis begin ik echt te voelen dat ik last heb van mijn eetstoornis, hoe ze mij doet afzien (alle regels, dwangen en straffen in mijn hoofd!!) en ik hoop dat ik nu dus ook zélf ga willen genezen en niet “omdat het moet” (je moet nu eenmaal beter worden als je ziek bent + iedereen zegt dat ik moet vechten en er van af moet!). Tot nu denk ik dat ik vooral vanuit een gevoel van verplichting tegen mijn ES gevochten heb, maar echt last en de hel van de eetstoornis voelen, dat gebeurt nu voor het eerst.

    Ik voel me hierbij totaal niet gesteund door de mensen die mij het meest nabij staan, namelijk mijn ouders, zus en schoonbroer. Zij hameren steeds op hoe lang ik al een eetstoornis heb en elk stapje dat ik nu zou willen zetten is te klein of had ik al lang geleden moet zetten of “als dat nu nog zo moeilijk is …”.
    Het lezen van deze blog geeft me wat meer vertrouwen dat ik dus niet “abnormaal” ben in mijn vecht/poging-tot-genezingsproces en dat het normaal is dat het traag gaat en dat het OK is om je rotslecht te voelen. Ik ga dit bericht in mijn achterhoofd proberen houden telkens wanneer ik stoot op een totaal gebrek aan steun en vertrouwen bij mijn nabije omgeving.

  8. Thanks Danique. Super mooie, fijne en herkenbare blog!!!

  9. Wauw, wéér een super blog, Danique!!!
    Zó herkenbaar. En -nu ik zelf een klein beetje verder ben- ik lees écht heel goede tips die voor mij goed werken!!! 😀

    Ik heb de belangrijkste alinea gekopieerd en zal het met mijn begeleidster hebben over dat jezelf steeds overvragen, wat voor mij nog een groot probleem is 😉

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *