Vorige week kwam er weer een ‘dagje mee eten met’-video van mij online. Ik was een dagje naar de Efteling geweest en het leek me leuk om jullie te laten zien wat ik zoal eet op zo’n dagje uit. Zoals gewoonlijk waren daar weer wat reacties en vragen op van jullie. Eén van deze vragen viel mij in het bijzonder op.
Er werd namelijk gevraagd of ik niet lette op de hoeveelheid eiwitten die ik die dag binnen kreeg, omdat de voedingsstoffen die ik die dag voornamelijk binnen kreeg bestonden uit vetten en koolhydraten. Zou ik niet een eiwitreepje mee moeten nemen naar de Efteling of daar op een andere manier aan hebben moeten denken? Een goede vraag, vind ik, want eiwitten zijn de afgelopen tijd een heel ding geworden. Het leek me daarom wel nuttig om een blog te schrijven met een uitgebreid antwoord op deze vraag aan mij.
Het begin van de eiwitrepen
Het begon allemaal met eiwitshakes en eiwitrepen voor sporters. Je spieren hebben eiwitten nodig om te groeien en sterk te worden. Vandaar dat je deze goed kan gebruiken als je beter wilt worden in je sport of simpelweg spiermassa wilt kweken. Intussen staan de supermarkten vol met producten waar ‘extra protein’ in flitsende letters op staat gedrukt.
Yoghurt met extra veel proteïne, proteïne reepjes, proteïne koekjes, proteïne granola, proteïne pannekoeken, proteïne chips, proteïne rijstwafels… Je lijkt het haast zo gek niet meer te kunnen bedenken of ze stoppen er extra eiwitten in. Vroeger was hier nog helemaal geen sprake van, je hoorde nooit echt iemand over eiwitten. Men had het over zuivel. Een glas melk bij de lunch of een bakje yoghurt na het avondeten. Toen ik vegetariër werd moest ik vleesvervangers eten, ik mocht het product niet simpel weglaten, maar van extra producten met relatief veel eiwitten eten was geen sprake.
Om mij heen zie ik sommige mensen fanatiek naar de sportschool gaan en hun bakjes havermout met eiwitshakes in plaats van gewone melk maken. Op een app houden ze hun macronutriënten (koolhydraten, vetten, eiwitten) bij en proberen ze daar de perfecte balans in te vinden. Elke maaltijd, elke snack, elk eetmoment is uitgedacht en ingepland en de bakken Skyr lijken niet aan te slepen. Om maar even een beeld te schetsen dan he….
Eiwit hype met een eetstoornis
Fitness en gezonde voeding lijken een hype te zijn geworden. Niet per se een verkeerde hype, denk ik, want dat Nederland graag gezonder leeft lijkt me alleen maar goed. Wel is het belangrijk om er niet in door te slaan en ook op een realistischere en mildere manier naar je voeding en lichaam te kunnen kijken. Zeker wanneer je ook worstelt met een eetstoornis kunnen dit soort hypes verkeerd geïnterpreteerd worden en meer kwaad dan goed doen.
Wel slim van de supermarkten om zo goed op deze hype in te spelen, want al die producten met extra eiwitten zijn behoorlijk prijzig en verkopen goed, maar is het nodig? Nee. In principe kan je je doormiddel van gewone voeding prima aan voldoende eiwitten komen.
Waar zitten eiwitten in?
bijvoorbeeld aan vlees, eieren, zuivelproducten, maar ook bonen, noten, zaden, pitten, peulvruchten en groene bladgroenten. Ook in granen zijn eiwitten te vinden en wat dacht je van insecten? 😉 Natuurlijk zit in het ene product meer eiwit dan in het andere, maar als je voldoende en gevarieerd eet krijg je heus wel voldoende eiwitten binnen, zonder dat je allerlei bijzondere producten hoeft te kopen. Natuurlijk kan het voor heel fanatieke sporters bijdragen om extra eiwitten te eten, maar voor ‘de gewone mens’ is dit niet nodig.
Ik ben opgevoed met één zoet en één hartig beleg als ontbijt met daarnaast een glas melk. Wanneer je uitgaat van de basis eetlijst kan je er vanuit gaan dat je voldoende voedingsstoffen binnen krijgt om gezond te leven. Let wel op dat dit een basisrichtlijn is, dus dat het best kan zijn dat je uiteindelijk anders eet dan dat. Nu ik volwassen ben en geen eetstoornis meer heb maak ik mijn eigen keuzes hierin. Soms eet ik een croissant met kaas en soms eet ik yoghurt met cruesli. Ik let op dat ik gevarieerd eet, maar ik tel niet de precieze calorieën en voedingstoffen per dag.
Natuurlijk mag je een eiwitrijk tussendoortje kiezen voor na het sporten! Uiteindelijk is het ook gewoon zo dat het je spieren kan helpen om te herstellen, maar het is niet een soort regel waar je je heel erg strict aan moet houden en zeker niet iets waar je over na hoeft te denken tijdens een dagje naar de Efteling. Misschien eet ik de ene dag wat meer vetten, de andere dag wat meer koolhydraten en de volgende dag wat meer eiwitten. Uiteindelijk maakt dat per dag niet zo veel uit, maar gaat het om een langduriger gemiddelde. Iets waar ik zonder er obsessief mee bezig te hoeven zijn wel van weet dat het goed zit.
Even minder gezond
Soms eet ik een periode wat minder gezond of gevarieerd. Dit merk ik voornamelijk aan mijn huid en energielevel. Ik krijg wat meer puistjes en ben wat sneller moe. Misschien weeg ik dan ook wat meer. Geen man overboord. Dit merk ik op gegeven moment dus echt op aan m’n lichaam en dan besluit ik om weer even wat gezonder te eten. Niks drastisch en nog steeds met een ijsje of een koekje tussendoor. Prima en helemaal niet erg. Ik zal er uiteindelijk niet minder gelukkig van leven.
Je lichaam is ontzettend weerbaar en past zich makkelijk aan. Ik vind het belangrijk om te kunnen genieten van lekker eten en leuke dingen, maar ik vind ook belangrijk om gezond te zijn, me goed te voelen en ja, er goed uit te zien. Dat is toch menselijk? Het zou raar zijn als ik dat als ervaringsdeskundige van Proud2Bme ineens niet meer belangrijk zou vinden. Dat kan best hand in hand zonder je ergens in te hoeven verliezen. Het draait uiteindelijk allemaal om de balans en die balans hoeft niet in een dag of een week ‘rechtgetrokken’ te worden.
Hoe ga jij hiermee om?
Geef een reactie