Zijn mijn tanden lelijk?

Je glimlach is je visitekaartje. Tja, daar heb ik me niet altijd even prettig bij gevoeld. Het hebben van een eetstoornis komt niet zonder gevolgen. Één van die gevolgen is dat het een nadelig effect op je tanden kan hebben. Ondervoeding, eetbuien, braken… Het is allemaal niet zo fijn voor je gebit. Geïrriteerd en terugtrekkend tandvlees, gaatjes, tanderosie en verkleuringen van de tanden kunnen gevolgen zijn van een eetstoornis. Ook de redactie heeft met deze gevolgen te maken gehad en dat maakt je toch best onzeker. In deze blog delen ze hun verhaal.

♥ De glimlach van Irene
Mijn tanden zijn één van mijn grootste zorgen geweest tijdens het hebben van mijn eetstoornis. Tegelijkertijd waren ze dus ook één van mijn grootste motivaties om echt iets aan mijn situatie te veranderen. Het was mijn grootste nachtmerrie om een onomkeerbaar slecht gebit te hebben. Ik haalde vanalles uit om de gevolgen maar te mijden, maar puntje bij paaltje kwam het erop neer dat die eetstoornis echt moest stoppen. Ik wilde niet meer braken en dat is gelukkig gelukt.

Toch voel ik me nog wel eens onzeker over mijn tanden. Ze zijn heel gevoelig geworden. Koude wind op de fiets of een lekker, gekoeld drankje in de zomer kan behoorlijk pijn doen aan mijn tanden. Hierdoor krijg ik het gevoel dat het misschien nog helemaal mis gaat lopen met mijn gebit. Gelukkig heb ik slechts één keer een gaatje gehad, maar toch kan ik me er nog altijd erg druk om maken. Wat als de gevolgen later nog komen al braak ik niet meer? 

Nee, mijn tanden vind ik echt belangrijk. Het voelt inderdaad als mijn visitekaartje. Het maakt mij dan ook onzeker dat ze wat gele plekjes hebben. Komt dat door mijn eetstoornis of heb ik dat gewoon? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat vooral ik het opmerk, anderen zien het niet zo erg. Toch denk ik er weleens over na om mijn tanden te laten bleken. Je ziet het immers steeds meer mensen doen, maar blijkbaar wil ik het niet graag genoeg, anders had ik het wel gedaan. 

Ik maak me er dus nog wel eens druk om, maar over het algemeen ben ik best tevreden met mijn gebit. M’n tanden zijn niet kaarsrecht, maar ze zijn wel mooi. Vroeger was ik heel onzeker over mijn in verhouding grotere voortanden. Ik vond het altijd zo mooi als mensen van die kaarsrechte rijen tanden hadden. Nu vind ik dat mijn tanden me juist karakter geven. Ik vind het bij iemand anders ook heel leuk als ze net even een scheef tandje hebben of iets anders dat hun gebit eigen maakt. 

♥ De glimlach van Lotte
Tijdens mijn eetstoornis heb ik me vaak zorgen gemaakt over mijn tanden. Ik was namelijk bang dat mijn tanden zouden beschadigen door het vele braken. Gelukkig is dat nooit gebeurd en daar ben ik onwijs dankbaar voor. Ik heb altijd goed voor mijn tanden proberen te zorgen, ook tijdens mijn eetstoornis.

Van nature heb ik gezonde tanden. In mijn ‘grote mensen gebit’ heb ik nog nooit een gaatje gehad. In die zin ben ik best blij met mijn tanden. Ik heb nooit een beugel gehad en toch staan mijn tanden redelijk recht. Het kan altijd rechter, maar ik heb er wel geluk mee gehad. Waar ik minder blij mee ben is mijn overbeet. Anderen zeggen dat het niet zo opvalt, maar zelf zie ik het wel. Gelukkig heb ik er geen last van.

Ik heb wel eens overwogen om iets aan mijn tanden te doen. Een overbeet is, zover ik weet, alleen niet meer met een beugel te verhelpen na de puberteit, daarvoor is een operatie nodig. Dat vind ik een hele grote beslissing. Een operatie is namelijk een hevige ingreep voor iets wat niet medisch noodzakelijk is. Bovendien kost het een hoop geld en dat besteed ik liever aan andere dingen dan mijn onzekerheden.

♥ De glimlach Scarlet
Mijn moeder lette vroeger altijd super goed op dat ik drie maal daags mijn tanden poetste. Daar ben ik haar nu wel dankbaar voor, want ik heb lange tijd nauwelijks gaatjes gehad. Tot het moment waarop ik ging overgeven als gevolg van mijn eetstoornis. Toen had ik ineens 5 gaatjes in één keer. Echt bizar! Dat was wel echt even schrikken toen ik bij die tandarts was. Een beugel heb ik nooit gehad trouwens. Vreemd genoeg kon ik vroeger wel jaloers zijn op meisjes die zo’n interessant ding hadden. Achteraf gezien ben ik blij dat ik dit niet nodig heb gehad. 

Door alle perfecte witte gebitten op YouTube en Instagram ben ik wel gaan twijfelen over het wel of niet bleken van mijn tanden. Ik heb best mooie tanden, maar ik vergelijking met die gebleekte tanden, zijn die van mij ineens geel. Zo stom is dat. Toch heb ik besloten dit (in ieder geval de komende tijd) niet te doen. Dat heeft een paar redenen: ik wil mijn tanden niet blootstellen aan zo’n heftige behandeling. Deze hebben voldoende te verduren gehad + Ik wil niet dat andere mensen – net zoals ik nu – onzeker worden door mijn extreem witte tanden.

Ik zou wel iets vaker naar de tandarts mogen gaan. Dat stel ik altijd uit. Niet omdat ik er bang voor ben ofzo hoor, gewoon uit een soort luiheid. Niet slim, I know… Ik ben tenslotte dankbaar voor mijn sterke gebit en dat ik nog nooit een wortelkanaal behandeling nodig heb gehad of kronen…. Daar hoor ik altijd van die nare verhalen over!

♥ De glimlach van Daphne
Ik ben blij met mijn lach en met mijn tanden, daarom ben ik altijd erg bang geweest dat ik ze zou verpesten door mijn eetstoornis. Het vervelende is, je weet het nooit zeker. Op een gegeven moment kreeg ik best veel gaatjes en heb ik zelfs een wortelkanaal behandeling moeten ondergaan, maar ik zal natuurlijk nooit weten of ik dit niet gehad had zonder eetstoornis. Ik ben altijd goed blijven poetsen en heb ook geprobeerd om tijdens mijn eetstoornis zou goed mogelijk voor ze te zorgen, maar tochwerden mijn tanden erg gevoelig. Soms kan ik wel eens denken, hoe zouden ze eruit zien als ik eerder hersteld was? Had ik dan minder gaatjes gehad?

Vroeger was ik best onzeker over mijn tanden. In verhouding zijn mijn voortanden wat groter en als je klein bent is dat verschil met de rest van je hoofd nog lachwekkend groot. Ook zat er toen een behoorlijke spleet tussen en alhoewel het mij nu misschien wel een ‘londen look’ had gegeven, was ik toch blij dat ik toen een beugel mocht. 

Nu ben ik blij met hoe mijn lach eruit ziet en dat is prettig, want ik lach vaak heel veel. Wel ben ik nog gevoelig voor nieuwe whitening tandpasta’s, waarna de hele wasbak blauw aangeslagen is. Ik blijf goed poetsen en flossen en hoop nog steeds dat er geen gaatjes meer bij komen. Een oprechte lach vind ik iets heel puurs en heel unieks, ook bij anderen kan ik daar heel erg van genieten. Dan doet het er eigenlijk niet meer toe hoe het gebit precies uitziet. 

Ben jij onzeker over je tanden?

fotografie: pexels

Irene

Geschreven door Irene

Reacties

8 reacties op “Zijn mijn tanden lelijk?”

  1. Anna Nooshin heeft zelfs zo’n gouden tand-ding die ze in en uit kan doen, dat vind ik persoonlijk helemaal lelijk.. maar als zij er blij van wordt en het mooi vind, vooral doen.. Ik zou zelf ook wel graag wittere tanden willen hebben, maar of dat nou bij me past weet ik niet. Bleken vind ik ook zo drastisch. Dan maar wat ‘gelere’, of gewoon normale tanden..

  2. mijn tanden zijn enorm geel geworden door het vele braken, en door de eetbuien heb ik een record aantal gaatjes gekregen de afgelopen jaren.. terwijl ik voor mijn eetstoornis nooit een gaatje heb gehad. ik probeer ondanks alle schadelijke blootstellingen nog zo goed mogelijk voor mn tanden te zorgen, maar ik zal nooit alles ongedaan kunnen maken.
    ik droom vaak over tanden die uitvallen, als gevolg van boulimia. tot het punt dat ik geen tand meer over heb. heel naar. gelukkig is dat (nog) geen realiteit, maar wel iets dat ik echt voor wil zijn en wat een motivatie voor mij is om te herstellen.

  3. Dit is voor mij echt totaal niet helpend, aangezien ik net als ML heel erg veel gaatjes heb gehad. Om dan te zeggen dat je ‘veel’ gaatjes hebt gehad met 5 gaatjes vind ik heel vervelend, aangezien mensen met 20 gaatjes zich dan voelen alsof hun tanden niet meer te redden zijn. Ik maak me hier altijd erg veel zorgen over, ook al ben ik gestopt met braken,aangezien de slechte tanden blijven. Ik heb veel spijt dat ik deze blog heb gelezen, want nu blijft de angst weer weken in mijn hoofd zitten. Ik spreek hierbij natuurlijk enkel voor mezelf, en ik weet dat jullie geen rekening kunnen houden met de gevoelens van iedereen.

    1. Ik vind het een goed punt wat je aanhaalt. Mijn glazuur is veel minder, niet eens door braken, maar door de lange tijd 34 jaar, aan eetbuien heb ik ‘tanderosie’. Mijn tandarts vroeg steeds of ik knarsetandde, ik heb toen op een gegeven moment maar gezegd dat ik een eetstoornis heb. Ik heb plaatjes op mijn voortanden en mijn kiezen zijn opgevuld. Ik kon op een gegeven moment geen appel meer eten omdat het allemaal pijn deed, maar ik verder niet specifiek een gaatje had. Het werd gewoon overal minder qua glazuur. Ik gebruik een ‘waterpik’. Een apparaatje met een harde waterstraal. Dat spuit de tandranden en tandvlees goed schoon. Sindsdien heb ik iig aanmerkelijk minder tandsteen en dat scheelt en zijn er al jaren verder geen problemen gelukkig en kan ik voorlopig vooruit.

  4. Waarom dan allemaal foto’s met gebleekte (of in ieder geval erg witte) tanden…?

  5. Ik ben altijd al bang geweest dat ik een lelijk gebit zou krijgen (ik heb zwakke tanden volgens mijn tandarts), maar vroeger maar een gaatje gehad. Gelukkig braak ik niet zo veel en heb ik vanwege mijn eetstoornis nog nooit echt last gehad van mijn gebit. Helaas wel dat sommige tanden een klein beetje afbraken, maar ik verzorg ze dan ook zo goed mogelijk.

  6. Ik heb mijn tanden laten bleken. Dit omdat mijn vriend hierop erg aandrong. Eigenlijk moest ik verplicht van hem dit laten doen, hij zei dat het nodig was voor mij was. Ik zou niemand aanraden ook te laten bleken. Wat was het een vreselijke rotbehandeling en nog heel erg gevoelig ook. Het resultaat was gelukkig wel mooi, dat maakt nog wat van de geleden pijn goed. Mijn vriend was gelukkig ook heel tevreden met het resultaat. Nu ben ik er zelf ook heel blij mee, het helpt voor mijn zelfvertrouwen. Ik snap nu ook waarom zoveel het laten doen, ondanks dat het een rotbehandeling is.

  7. Ik heb nooit gebraakt maar was wel altijd bang dat door de ernstige ondervoeding mijn gebit schade zou oplopen. Ken trouwens wel iemand die op haar 35ste al ern kunstgebit kreeg door het vele braken. De angst voor slecht gebit is dus wel ern beetje gegrond.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *