In Nederland kampen meer dan 100.000 meisjes tussen 12 en 18 jaar met een eetstoornis. Een groot deel van deze vrouwen lijdt aan een langdurige vorm van Anorexia of Boulimia. Eén van de symptomen die hiermee gepaard gaat is een onregelmatige menstruatie cyclus of het totaal uitblijven van de menstruatie. Door Tess-Danyeal
Het is dan ook niet verwonderlijk dat veel vrouwen zich afvragen of zij in de toekomst nog wel zwanger kunnen worden.
Bron foto’s: Luci Correia
Belangrijk is te begrijpen waarom de menstruatie precies uitblijft. Wanneer het lichaam lange tijd niet voldoende essentiële voedingsstoffen binnen krijgt reageert het van nature door zichzelf op ‘spaarstand’ te zetten. Je lichaam gaat over in overlevingsmodus. Het beetje energie dat er nog is of binnenkomt wordt vervolgens ingezet op de functies die van levensbelang zijn. Menstrueren is op dat moment ondergeschikt aan bv. het rondpompen van het bloed door het hart.
Theoretisch gezien zijn vrouwen dus tijdelijk onvruchtbaar.
Als het lichaam structureel alle voedingsstoffen weer binnen krijgt komt de menstruatie uiteindelijk weer op gang. Dit kan soms maanden duren. Echter, het komt voor dat wanneer het lichaam lange tijd in deze spaarstand heeft moet blijven (we spreken hier over maanden of jaren) vrouwen permanent onvruchtbaar worden. De menstruatie komt dan niet meer terug.
Afgezien van deze medische wetenschap blijven veel vrouwen met het vraagstuk zitten of het wel verantwoord is om zwanger te raken terwijl zijn worstelen of geworsteld hebben met een eetstoornis. Ook zijn er vrouwen die hopen dat een zwangerschap hen helpt een eetstoornis te overwinnen.
We moeten niet vergeten dat een eetstoornis een gevaarlijke aandoening is die voor zowel moeder als ongeboren kind levensbedreigend kan zijn. Het lichaam van een zwangere vrouw heeft tijdens de zwangerschap meer calorieën nodig dan een niet-zwangere om de ontwikkeling van het kindje voorspoedig te laten verlopen. Niet alleen de aanname van deze extra calorieën kan een probleem opleveren ook de hoeveelheid stress die hierbij komt kijken. Het moet voorkomen worden dat vrouwen de strijd aan willen gaan met deze zwangerschapskilo’s en lichaamsveranderingen, deze strijd kan niet gewonnen worden zonder dat dit ten koste gaat van het ongeboren kind. Bovendien heeft het kind op latere leeftijd een grotere kans zelf een eetstoornis te ontwikkelen.
Natuurlijk moeten we onderscheid maken tussen vrouwen met een eetstoornis die deze lange tijd onder controle hebben door bv. langdurige behandeling en vrouwen die worstelen met een ernstige eetstoornis en daar geen hulp voor zoeken. Er zijn gelukkig genoeg positieve verhalen van vrouwen die al jaren stabiel zijn in hun stoornis en een gezonde zwangerschap doorlopen. Toch geven ook zij aan geworsteld te hebben. Zo vinden ze het niet makkelijk om maandelijks bij de verloskundige te constateren dat de cijfertjes op de weegschaal omhoog schieten terwijl zij al jaren op een stabiel gewicht zitten. Ook is het overgeven door de ochtendmisselijkheid niet gemakkelijk omdat het hen herinnert aan een nare en heftige eetstoornis periode. Ook meerdere malen per dag kleine hoeveelheden eten word aangegeven als hekel punt.
De meeste vrouwen met een eetstoornis in hun verleden zijn er dan ook verbaasd over dat zij tijdens hun zwangerschap zelf moesten beginnen over deze struikelpunten tegenover hun behandelaar. Ook gedurende het vroegtijdig delen van hun kinderwens zijn er maar weinig behandelaars gebleken die hen gewezen hebben op eventuele valkuilen of gevaren.
Zwanger zijn en een eetstoornis hebben is ieder uur weer bewuste keuzes maken. Je kunt niet eten volgens een vast patroon dat je gewend bent, met hoeveelheden die je gewend bent. Het komt allemaal neer op voelen wat je lichaam en je ongeboren kind van je nodig hebben. Het is dus belangrijk een bepaalde vorm van controle los te kunnen laten. Daarbij is het, in welk stadium jouw eetstoornis zich ook bevindt, altijd prettig om toegang tot professionele hulp te hebben.
De afwegingen die er gemaakt worden in de weg naar de keuze van wel of geen gezin, zijn voor iedereen persoonlijk en anders. Er is dan ook geen eenduidig antwoord op de vragen die we onszelf hierin stellen. Het is wel belangrijk deze vragen te blijven stellen en te evalueren. Het krijgen van een kind dient een toevoeging aan ons leven te zijn en geen invulling of afleiding van een stoornis.
Ben je onzeker over jouw vruchtbaarheid? Maak dan eens een afspraak met je huisarts. Deze kan je doorverwijzen voor een OFO (oriënterend fertilisatie onderzoek) bij de gynaecoloog in het ziekenhuis.
Lees HIER het verhaal van Anne-jet (zwanger & anorexia)
Gevonden literatuur:
Eetstoornissen de feiten
Schrijvers: S. Abraham, D. Llebellyn Jones
Publisher: Bohn Stafleu van Loghum
ISBN: 978-90-313-4704-9
Geef een reactie